تزریق مواد کود شیمیایی به خاک یا گیاهان، یکی از روش‌های رایج در کشاورزی برای تأمین مواد مغذی ضروری به گیاهان است. از نظر فنی، این فرآیند نیازمند استفاده از کنتورها و تجهیزات خاصی است تا بتوان دقت و کنترل مناسبی بر میزان تزریق داشت.
کنتورهایی که برای تزریق کود شیمیایی معمولن استفاده می‌شوند به شرح زیر هستند:
1. کنتور اسید کسراسان (Flow Meter): این نوع کنتورها برای اندازه‌گیری مقدار مایعی که از سیستم عبور می‌کند به کار می‌روند. در کشاورزی، این کنتورها به طور ویژه برای اندازه‌گیری میزان کود مایع تزریقی استفاده می‌شوند. دقت این کنتورها به گونه‌ای است که می‌توان میزان دقیق تزریق کود را تنظیم کرد.
2. کنتور الکترونیکی یا دیجیتال: این کنتورها معمولاً برای کاربردهای دقیق‌تر و اتوماتیک طراحی می‌شوند. این دستگاه‌ها می‌توانند میزان جریان کود را به طور خودکار محاسبه کرده و تنظیمات مختلفی برای کنترل میزان تزریق در اختیار کشاورز قرار دهند. برخی از مدل‌ها حتی می‌توانند داده‌ها را ذخیره کرده و گزارش‌های مفصلی از وضعیت تزریق ارائه دهند.
3. کنتور دبی با استفاده از انتقال پالس : در مواقعی که نیاز به اندازه‌گیری دبی و ارسال پالس به نمایشگر جریان آب همراه با کود شیمیایی وجود دارد، از کنتورهای سنسوردار استفاده می‌شود. این کنتورها می‌توانند برای تنظیم دقت تزریق کود در سیستم‌های آبیاری تحت فشار مانند آبیاری قطره‌ای یا بارانی به کار روند.
4. پمپ‌های تزریق کود:این پمپ‌ها اغلب همراه با کنتورهای جریان کار می‌کنند و وظیفه پمپاژ و تزریق دقیق مقدار مشخصی از کود شیمیایی را به سیستم آبیاری یا خاک بر عهده دارند. این سیستم‌ها معمولاً در آبیاری‌های تحت فشار استفاده می‌شوند.
جنبه‌های زیست‌محیطی تزریق کود شیمیایی
علاوه بر ابعاد فنی، تزریق کود شیمیایی همچنین زیست‌محیطی است که می‌تواند بحث‌برانگیز باشد:
1. استفاده از فناوری در کشاورزی: تزریق کود شیمیایی با استفاده از کنتورکسراسان و تجهیزات مدرن، می‌تواند نمادی از پیشرفت فناوری در کشاورزی باشد. از یک سو، این تکنولوژی می‌تواند به بهبود عملکرد محصولات کشاورزی و افزایش بهره‌وری کمک کند، اما از سوی دیگر، ممکن است منجر به وابستگی بیشتر به تکنولوژی و کاهش تنوع زیستی در زمین‌های کشاورزی شود.